Miazgowce są to chrząszcze z rodziny miazgowcowatych (Lyctidae) o długości ciała od 2mm do 5mm (tak małe jak korniki, z którymi są mylone), wydłużonym kształcie, o równoległych bokach, spłaszczone, drobno owłosione. Czułki 11-członowe z 2-członową buławką. Przedplecze prostokątne, niekiedy kwadratowe, często na powierzchni z podłużną bruzdą środkową lub jamkowatym wgłębieniem.
To jedne z najgroźniejszych szkodników niszczących drewno i wyroby drewna. Mogą niszczyć drewno przez szereg pokoleń, aż do całkowitego zniszczenia bielu (czyli najbardziej zewnętrznej części pnia drzewa).
Główny problem tkwi w łatwym zadomowieniu się miazgowców we wszelkich zakładach przemysłu drzewnego (stolarnie, wytwórnie mebli, sklejki, okleiny itp.), jak i w pomieszczeniach mieszkalnych. Łatwemu przystosowaniu się miazgowców sprzyjają małe wymagania względem wilgotności.
Wyróżniamy następujące gatunki:
Miazgowiec brunatny – Lyctus brunneus (Steph)
Miazgowiec omszony – Lyctus pubescens
Miazgowiec parkietowiec – Lyctus linearis (Goeze)
Oprócz wyżej wymienionych gatunków, bywa że są przywlekane do Polski inne gatunki miazgowców z cieplejszych regionów geograficznych, a dokładniej przedstawiciele rodzaju Trogoxylon impressum Comoli, Minthea squamigera Pasc, a także inne gatunki z rodzaju Lyctus Fabr., np. Lyctus africanus Leśne. Giną one jednak na skutek działania zimowych temperatur, przeto nie mają szans na zaaklimatyzowanie się w Polsce na otwartym terenie. Ich larwy uszkadzają drewno podobnie jak larwy poprzednio omówionych miazgowców.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz